Pod uticajem prirodnih, istorijskih ekonomskih i socijalnih faktora, kao i zbog geografskog položaja Kopaonika, stanovništvo ovog područja je tokom vremena variralo u broju i strukturi.
Na Kopaoniku kao viševekovnom etničkom prostoru Srba pronađeni su tragovi života i drugih naroda: Sasa, Latina, Dubrovčana, Dalmatinaca, Crnovunaca i Cincara.
Naselja Kopaoničke oblasti i njegovog pobrđa u celosti karakteriše razbijeni tip gradnje, sela su rasturena po brdima, svaka porodica ima svoje mini-naselje u čijim granicama su zbijene kuće. Naselja na području Nacionalnog parka nastala su na tragovima naseobina iz antičkog i srednjovekovnog doba.
Najveći broj stanovnika koji danas naseljava kopaoničku oblast došao je nakon Velikih seoba Srba. Najjače migracione struje novih doseljenika na ovu oblast bile su iz pravca Crne Gore, Hercegovine, Severne Albanije, Kosova, Metohije i manjim delom iz jugoistočnih i najjužnijih srpskih krajeva. Pridošlo stanovništvo naseljavalo je uzvišene predele, brda i strane. Takva mesta pružala su bolji pogled na okolinu i zaštitu od neprijatelja. Tako je oblast Kopaonika bogata geografskom nomenklaturom.
Područje Nacionalnog parka sa zaštitnom zonom obuhvata ukupno 19 naselja, od toga 10 u opštini Raška, 7 u opštini Brus i 2 u opštinu Leposavić.
U okviru Nacionalnog parka, bez zone zaštite, nalaze se atari naselja: Brzeće, Ravnište (opština Brus); Badanj, naselje Kopaonik, Crna Glava, Kriva Reka, Jošanička Banja, Kremiće, Smeteš, Lisina, (Opština Raška); Bozoljin, Kneževo, Livađe (opština Brus).
